งูเห่าหม้อ
งูเห่าหม้อ
หรือ งูเห่าไทย หรือ งูเห่าดง หรือ งูเห่าปลวก (อังกฤษ: Siamese cobra,
Monocled cobra; ชื่อวิทยาศาสตร์: Naja kaouthia) เป็นงูพิษร้ายแรงชนิดหนึ่ง
จำพวกงูเห่า อยู่ในวงศ์งูพิษเขี้ยวหน้า (Elapidae)
หัวมีลักษณะกลมเรียว
หางเรียวยาว มีสีสันลำตัวต่าง ๆ ทั้ง สีดำ, เขียว
หรือน้ำตาลเหลืองหรือน้ำตาลเข้ม รวมทั้งเป็นสีขาวนวลปลอดตลอดทั้งตัวด้วย
โดยที่มิใช่เป็นงูเผือกเรียกว่า "งูเห่านวล" (N. k. var.
suphanensis Nutaphand, 1986) มีทั้งที่มีลายตามตัว และไม่มีลาย ไม่มีดอกจัน
พบที่แถบจังหวัดสุพรรณบุรี[1]
ตัวผู้หัวจะทู่ใหญ่
พังพานจะแผ่กว้างเป็นวงกลม ส่วนตัวเมียหัวจะหลิมปลายจมูกเรียว พังพานแคบกว่าตัวผู้
โดยงูเห่าชนิดนี้สามารถแผ่พังพานได้กว้างกว่างูเห่าชนิดอื่น ๆ
และใกล้เคียงกับงูเห่าอินเดีย (N. naja) ที่พบได้ในประเทศอินเดีย
และเมื่อยกตัวชูคอแผ่พังพานได้สูงที่สุดประมาณ 1 ใน
3 ของความยาวลำตัว เกล็ดบนหัวมีขนาดใหญ่
จัดเป็นงูเห่าที่มีขนาดใหญ่มากชนิดหนึ่ง
โดยความยาวเฉลี่ยเมื่อโตเต็มที่ประมาณ 100– 180 เซนติเมตร
โดยขนาดยาวที่สุดที่วัดได้ของสถานเสาวภา โดยสภากาชาดไทย คือ 225 เซนติเมตร
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น